15 najlepszych książek o survivalu i sztuce przetrwania

Które książki o survivalu czytać? Z których się uczyć? Które są dobre? Jeśli zadawaliście sobie takie pytania, to koniecznie sprawdźcie tą listę!

Czy warto uczyć się sztuki przetrwania z książek? A jeśli tak, to z których? Na te pytania postanowił odpowiedzieć autor bloga Supertac.pl, a ja zamierzam zachęcać was do przeczytania tego wpisu, bo… równie dobrze mógłbym go napisać ja sam :-) Zgadzam się zarówno ze zdaniem autora wpisu na temat czytania książek o survivalu, jak i jego wyborem lektur wartych uwagi. Od siebie dodałbym jeszcze trzy, bardzo różne, zarówno jeśli chodzi o tematykę, jak i charakter. Oto one - a zaraz za nimi, link do listy Supertac.  

Pierwsza to

ŻYCIE W WARUNKACH EKSTREMALNYCH Frances Ashcroft, wyd. Muza SA

To nie jest podręcznik survivalu. To tak naprawdę w ogóle nie jest podręcznik - to pełna ścisłej, ale doskonale podanej wiedzy książka popularnonaukowa, opowiadająca o tym, jak ludzki organizm radzi sobie z różnego rodzaju ekstremalnymi warunkami środowiska. Zimno, gorąco, brak tlenu, brak wody, ekstremalnie niskie lub wysokie ciśnienie… Ile człowiek może wytrzymać i dlaczego? Jakie działa dany czynnik i jak organizm próbuje sobie z nim poradzić? Jak możemy mu pomóc, a jakie nasze działania prawdopodobnie doprowadzą do naszej śmierci? To naprawdę fascynująca lektura.

W książkach Meissnera czy Baden-Powella znajdziecie ducha przetrwania. W "SAS Survival Handbook" Wisemana czy "Survival-u" Lena Cacutta - techniki pozwalające przetrwać. "Życie w warunkach ekstremalnych" można traktować jak materiał źródłowy, dający wiedzę nie "jak", ale "dlaczego", na podstawie której inteligentny człowiek poradzi sobie nawet, jeśli nie będzie pamiętał konkretnych technik. A poza tym, świetnie się czyta :-)

Druga książka to

CO ROBIĆ W NAGŁYCH WYPADKACH Praca zbiorowa wydawnictwa Reader's Digest

Wpadła mi w ręce przypadkiem. Podchodziłem do niej z dużą dawką nieufności: ten wydawca nie słynie z wysokiego poziomu merytorycznego, a oprawa graficzna i styl jasno pokazują, że docelowym czytelnikiem jest raczej ktoś w stylu "przeciętnego Kowalskiego" - nie mam na myśli pewnego ponadprzeciętnie inteligentnego pingwina, tylko czytacza "SuperExpressu". Przekonałem się jednak, że warto tą książkę mieć i czytywać. Zawartość powstawała przy współudziale specjalistycznych instytucji i była dodatkowo konsultowana, także do wydania polskiego, a w dziedzinach, na temat których mam pewną wiedzę podawane przez książkę informacje i techniki są prawidłowe, nawet jeśli dramatycznie skrótowe, niepełne i pozbawione szerszego kontekstu.

No właśnie, to ze względu na tą skrótowość, ogólnikowość i brak obudowy, wyjaśnień, trzeba większość podawanych w książce wiadomości potraktować jako przyczynek do dalszych poszukiwań. Mogą poprawić szanse poradzenia sobie w takiej czy innej sytuacji, ale dla ludzi takich jak wy są po prostu niewystarczające.

Acha, zapomniałem napisać, co to takiego jest! No więc, to zestaw porad radzenia sobie z sytuacjami awaryjnymi, poczynając od problemów zdrowotnych, zranień i wypadków, przez pęknięte rury, wyłączenia prądu i katastrofy naturalne, zepsuty samochód, pożary, ataki terrorystyczne i napady rabunkowe, aż do zagrożenia ze strony zwierząt (dzikich i nie), zabłądzenia, utonięcia, zasypania lawiną i… zatrzaśnięcia w windzie.

Do inteligentnego czytania.

Trzecia pozycja to znów "coś z zupełnie innej beczki"

MOJA PIERWSZA KSIĄŻKA O SZTUCE PRZETRWANIA Stefan Kallman i Jan Jager, wyd. REA

Jeśli macie dzieci i chcielibyście je zarazić swoją pasją (albo po prostu czuć się spokojniej, wysyłając je na wycieczkę, obóz, kolonię czy zieloną szkołę), możecie zacząć od przeczytania z nimi tej książki. Jest napisana prostym językiem i zaopatrzona w przyjazne dla dzieci ilustracje, a jednocześnie zawiera sporo opisów technik i sposobów postępowania w razie sytuacji awaryjnej. Dlaczego napisałem, żeby czytać książkę z dziećmi? Bo książka w bardzo wielu miejscach nie daje wszystkich potrzebnych wiadomości, nie dość dobrze ilustruje opisywany temat, albo pomija rzeczy istotne. Po pierwsze dzieci będą miały do was mnóstwo pytań, a po drugie - wy sami będzie chcieli wiele rzeczy uzupełnić, dodać czy wyjaśnić, żeby mieć przekonanie, że wasza młodzież wie wszystko co trzeba i tak jak trzeba.

Osobiście przygotowując taką książkę dla moich dzieci darowałbym sobie co najmniej połowę zaawansowanego bushcraftingu w stylu samodzielnego robienia sandałów z kory oraz rozbudowanych rozdziałów o łowieniu ryb i gotowaniu, za to dodałbym dużo, dużo więcej na temat nawigacji (jest dramatycznie zaniedbana!) i sygnalizacji (opisana, ale moim zdaniem za mało). Jak wiadomo, większość zaginionych znajdowana jest w ciągu trzech dni (co zresztą autor napisał), więc wielogodzinne struganie wędki i spławika czy dłubanie łyżki z kory mogą się przydać chyba tylko do zajęcia czymś myśli zagubionych dzieci i podtrzymania ich morale.

Z drugiej strony, takie rzeczy działają na wyobraźnię i mogą pomóc zaszczepić dzieciom leśnego bakcyla

A tutaj link do zestawienia przygotowanego przez Supertac.pl miłej lektury!

KSIĄŻKI O SURVIVALU Post na blogu Supertac.pl

Supertac.pl Książki o survivalu

 PS. Jeśli interesujecie się survivalem, szczególnie w jego militarnej odmianie, koniecznie dodajcie Supertac.pl do ulubionych - jego autor ma ogromne doświadczenie i wiedzę, połączone z rzadką umiejętnością ciekawego opowiadania. Bezcenne połączenie!

Zdjęcia wytrwale robią Nokią 920. I tak nie znam się na fotografowaniu na tyle, żeby lustrzanka miała sens, a 920 daje sobie radę równie dobrze, co małe kompakty :-)